دلنوشته...
وقتی بزرگ شدن بچه ها رو میدیدم همیشه یاد این ضرب المثل میافتادم: تا گوساله گاو شود دل صاحبش آب شود نخندین!!!! جدی میگم. چون وقتی طنین نازم به دنیا اومد فکر میکردم که واییییییییی کو تا طنین بخواد 4 یا 5 ماهه بشه(چون اون سن بچه ها رو دوست داشتم ) و یا وقتی که طنین اولین چرخیدن عمرش رو انجام داد پیش خودم گفتم : کو تا بخواد راه بره. البته الان هنوز راه نرفته ولی کم کم داره دست هاش رو ول میکنه برای ایستادن مستقل و البته از فضولی کردن عقب نیست و خوب توی کل خونه میچرخه و توی هر جا که میره وسایلی هست که بخواد دست بزنه مثلا: توی اشپزخونه سراغ لباسشویی و راه آب میره. اتاق خودش( که کامپیوتر هم اونجاس) سراغ کیس و کمد خودش...
نویسنده :
مامان ندا
17:18